Το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι φήμες περί πιθανού ανασχηματισμού, στο πλαίσιο του οποίου κάποιοι μιλούν για απομάκρυνση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Η κριτική που ασκεί στο Μνημόνιο η αντιπολίτευση, αλλά εμμέσως και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στρέφεται συχνά κατά του υπουργού Οικονομικών. Είναι αυτός που, από θεσμικής αλλά και ουσιαστικής άποψης, ενσαρκώνει τη συμφωνία που υπέγραψε η Ελλάδα με την Ε. Ε. και το ΔΝΤ για την εφαρμογή σκληρών μέτρων, που στοχεύουν στη δημοσιονομική εξυγίανση, με αντάλλαγμα την παροχή του δανείου των 110 δισ. ευρώ. Για κάποιους, είναι ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στη διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία, αλλά για άλλους είναι αυτός που συναίνεσε στη βάναυση μείωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων.
Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι η ταύτιση του κ. Παπακωνσταντίνου με την ασκούμενη «αντιλαϊκή» πολιτική τον καθιστά αδύναμο κρίκο της κυβέρνησης. Επικεντρώνει σε αυτόν τα πυρά και ζητεί επίμονα την απομάκρυνσή του. Στην πορεία των 18 μηνών που βρίσκεται στην εξουσία, ο υπ. Οικονομικών έχει υποπέσει σε σφάλματα. Εχουν καταγραφεί καθυστερήσεις, παλινδρομήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις, ενώ ήταν τουλάχιστον ατυχής η βεβιασμένη και αυθαίρετη ερμηνεία που έδωσε στη δήλωση του κ. Γιουνκέρ, τον περασμένο Οκτώβριο, δηλώνοντας πως όταν ο πρόεδρος του Eurogroup μίλησε για Ελληνα πρωθυπουργό που είχε περιγράψει την Ελλάδα ως διεφθαρμένη χώρα εννοούσε τον Κώστα Καραμανλή.
Ομως, πέραν της κριτικής στο εσωτερικό της χώρας, δικαιολογημένης ή όχι, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος και αφορά την εικόνα που έχει και τον ρόλο που διαδραματίζει ο κ. Παπακωνσταντίνου εκτός Ελλάδας. Στις σημερινές συνθήκες, όπου η χώρα εξαρτάται από τον εξωτερικό δανεισμό, τις εκτιμήσεις των οίκων αξιολόγησης και τη συμπεριφορά των διεθνών αγορών, ο ρόλος αυτός αποκτά μείζονα σημασία.
Στα κέντρα της παγκόσμιας οικονομικής εξουσίας, ο κ. Παπακωνσταντίνου γίνεται δεκτός ως ο πλέον αξιόπιστος συνομιλητής. Δεν πρόκειται για απόπειρα προσωπικής ή κομματικής προβολής, αλλά για μια πραγματικότητα την οποία ο γράφων έχει επανειλημμένα διαπιστώσει. Στο πρόσωπο του κ. Παπακωνσταντίνου οι δανειστές και οι αγορές βλέπουν το σοβαρό και αξιόπιστο πρόσωπο της Ελλάδας. Εάν απομακρυνθεί ο κ. Παπακωνσταντίνου, θα σταλεί ένα συγκεχυμένο μήνυμα στο εξωτερικό. Πολλοί θα ερμηνεύσουν μια τέτοια κίνηση ως ενδεικτική της πρόθεσης της Ελλάδας να μη φέρει εις πέρας τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Ο, τι και αν αισθάνεται κανείς για τον κ. Παπακωνσταντίνου σε αυτήν τη συγκυρία δεν μπορεί να αγνοήσει αυτήν την πραγματικότητα.
Μετά τον τραγελαφικό χειρισμό της υπόθεσης της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας από τον πρωθυπουργό, που προβλημάτισε πολλούς, τα περιθώρια για την αποστολή θολών και εσφαλμένων μηνυμάτων προς τους δανειστές και τις αγορές είναι περιορισμένα. Το ίδιο ισχύει και για ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Εθνική Στατιστική Αρχή. Οταν οι Ευρωπαίοι εταίροι μάς κατηγορούν ότι επί χρόνια τους παραπλανούσαμε παρουσιάζοντας ψευδή στοιχεία, θα πρέπει να προστατεύσουμε την ανεξαρτησία και την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης υπηρεσίας, η οποία υπό την προεδρία του Ανδρέα Γεωργίου αποκαθιστά σταδιακά την αξιοπιστία της χώρας. Μερικά πράγματα αφορούν την Ελλάδα, όχι κόμματα και πρόσωπα.
Ο πρωθυπουργός προβληματίζεται για τη μειωμένη αποτελεσματικότητα κάποιων υπουργών. Φέρεται να αναζητεί και εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες για να ενισχύσει την κυβέρνησή του. Σημαντική παράμετρος της επιλογής συνεργατών, ιδιαίτερα στα παραγωγικά υπουργεία, πρέπει να είναι η αξιοπιστία τους έναντι των δύσπιστων εταίρων και δανειστών, όπως και των διεθνών αγορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου